بیدگل به زبان کاریکاتور
بیدگل به زبان کاریکاتور

بیدگل به زبان کاریکاتور

میخندی باید...

حسینیه توده (توی ده) بیدگل

حسینیه توده (توی ده) بیدگل

حسینیه توده (توی ده) بیدگل

حسینیه توده (توی ده) بیدگل یکی از حسینیه های تاریخی شهرستان آران و بیدگل به شمار میرود که قدمت آن به دوران قاجاریه باز می گردد و در محله توی ده بیدگل واقع است. حسینیه توده بیدگل در فهرست آثار ملی به شماره 14933 در تاریخ 16/12/1384 به ثبت رسیده است.

حسینیه  توده (توی ده) با زیر بنایی به مساحت 300 متر مربع ساخته شده است. حسینیه توده یا توی ده در سمت شمالی میدان سنگ توده (توی ده) واقع می باشد و هم اکنون در ایام سوگواری ماه محرم مورد استفاده قرار میگیرد. معماری و ساخت بنا در دوره های متعدد در میدان توده (توی ده) استمرار داشته است. این بنا دارای گنبد خانه ای در میدان و فضا های گوشواره در اطراف آن می باشد. این بنا دارای پلان بسیار ساده بوده و زیبایی خاص به خود را دارد و در ساخت آن از خشت و آجر استفاده شده است. گند آن هم در ادوار مختلف تخریف و دوباره باز سازی شده است.
در گذشته حسینیه توده (توی ده) دارای حیاط کوچکی در ضلع جنوبی خود بوده است که توسط اهالی محله تخریب گردیده است. تعویض کلیه باز شو ها قدیمی با بازشو های آهنی هم از دیگر دخل و تصرفات مشهود در بنا است.

نشانی: شهرستان آران و بیدگل، محله توده، میدان سنگ (میدان توده)

شعب اخذ رای در آران و بیدگل مملو از جمعیت است

شعب اخذ رای نهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی در آران و بیدگل در نخستین ساعات آغاز رای گیری مملو از جمعیت است.
به گزارش خبرنگار ایمنا در آران و بیدگل، جمع زیادی از مردم این شهرستان همزمان با آغاز رای گیری در شعب انتخابات، پای صندوق های رای آمده اند تا به وظیفه دینی و ملی خویش جامه عمل بپوشانند.
در میان جمعیت شرکت کنندگان در نهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی در آران و بیدگل اقشار مختلف مردم حضور دارند.
شور و شوق مردم شهرستان آران و بیدگل در روزهای گذشته و حضور پرشور انان در اولین ساعات اخذ رای نهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی، حضور پرشور مردم این شهرستان را در این صحنه سیاسی نوید می دهد.
۵۳ شعبه اخذ رای در بخش مرکزی و ۱۱ شعبه اخذ رای در بخش کویرات شهرستان آران وبیدگل برای برگزاری نهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی در روز جمعه ۱۲ اسفند ماه فعال است.
شهرستان آران و بیدگل با یکصد هزار نفر جمعیت در شمال استان اصفهان قرار دارد.
این شهرستان به صورت مشترک با حوزه انتخابیه شهرستان کاشان دارای یک کرسی نمایندگی در مجلس شورای اسلامی است.

منبع: خبرگزاری ایمنا

مشاهده نتیجه شمارش آرا در کاشان و آران و بیدگل برای مجلس نهم (کلیک کنید)

گذری در محله درب ریگ آران و بیدگل

وارد شهرستان آران و بیدگل که شوی، محله‌های تاریخی زیادی روبرویت خودنمایی می‌کند؛ محله‌هایی که بیشتر آنها در منطقه بیدگل از این شهرستان قرار دارند. یکی از این محله‌ها، درب ریگ است که به گفته معمرین و کارشناسان این شهرستان، یکی از پر جمعیت‌ترین و با وسعت‌ترین محله‌های این منطقه است، به این معنا که از طریق محله درب ریگ می‌توان به محله‌هایی چون ویرانه، هاشمیه و یزلان راه پیدا کرد.

با ورود به محله درب ریگ و مشاهده بافت تاریخی آن، این سئوال که وجه تسمیه این محل از کجا نشأت گرفته می‌شود، در ذهن می‌آید. برای رسیدن به پاسخ این سئوال، گفته‌های عباس ملکی، کارشناس اداره میراث فرهنگی آران و بیدگل می‌تواند راهگشا باشد: این محل از آن جهت که از طرف شرق به بندریگ (تل‌هایی که به هم پیوسته هستند) متصل می‌شود و از طریق یک دروازه به ریگزارها می‌توان دست پیدا کرد، به محله درب ریگ شهرت پیدا کرده است.

***
تابلوی محله درب ریگ روبرویمان خودنمایی می‌کند. اینجا همان مکانی است که یکی از بناهای قدیمی که سبک معماری و قدمت آن به دوره صفویه بر می‌گردد، به چشم می‌خورد. در کنار بنای آب انبار محله درب ریگ که در ابتدای ورود به این محله توجه هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند، سنگ نوشته‌ای قرار دارد که بر روی آن به تاریخچه و سبک معماری بنا اشاره شده است که با خواندن آن می‌توان به قدمت صفوی بودن آن پی برد. از میدان درب ریگ می‌توانستیم به راه پله آب انبار و پا شیر آن راه پیدا کنیم؛ بخشی که دارای سر در بسیار زیبایی است که با لقب کتیبه‌ای سنگی در آن، این موضوع را برای هر بیننده‌ای حکایت می‌کند که در دوره‌های قبل، افراد خیّری اقدام به مرمت و تعمیر این آب انبار کرده‌اند.

یکی از زیبایی‌های این آب انبار، اتاق کوچکی است که به نام تربه در میان اهالی محل شهرت دارد و در بالای راه پله‌ها تعبیه شده است. به طوری که با بالا رفتن از این مسیر، می‌توان به این نمازخانه راه یافت.

وجود چند بادگیر زیبا و بلند بر بالای این آب انبار هم زیبایی خاصی را به فضا بخشیده است؛ بادگیرهایی که اکنون بخش‌هایی از آن بر اثر مرور زمان خراب  شده‌اند.

با نگاهی به مصالح اصلی به کار رفته در این آب انبار، این واقعیت مشخص می‌شود که عمده ترکیبات به کار رفته در ساخت آن، از خشت و آهک است و این در حالی است که بسیاری از آب انبارهایی که قدمت آنها به زمان صفویه و پیش از آن بر می‌گردد، عمده مصالح به کار رفته در آنها از سنگ‌های متنوع بوده که وجه تمایز این آب انبار با آب انبارهای دیگر در استان هم همین موضوع است.

در مخزن این آب انبار، چهار چشمه دیده می‌شود که بار سنگین سقف آن از طریق ستون‌های سنگی حجاری شده نگه داشته می‌شود. به گفته کارشناسان میراث فرهنگی این شهرستان، اکنون آب این بنا در روزهای خشکی و کم آبی مورد استفاده ساکنان محل و محله‌های دیگر قرار می‌گیرد.

***
یکی از گذرهای این شهر با ساباط‌های بسیار قدیمی که هنوز با دیدن آن شکوه و عظمت زمان صفوی جلوی چشمان هر بیننده‌ای پدیدار می‌شود، آدمی را به زمان قبل بر می‌گرداند. در این گذر، خانه‌های تاریخی با تزئینات دوره‌های مختلف از جمله قاجار و صفویه وجود دارد که اکنون درون تعدادی از آنها ساکنانی زندگی می‌کنند که زندگیشان را با تاریخ گذشتگان خود گره زده و با سکونت در این خانه‌ها قصد زنده‌ نگه‌داشتن یاد اجدادشان را دارند. اینجا همان جایی است که زنان و مردان با پوشش‌های خاص محلی پشت دار قالی می‌نشینند و از این طریق امرار معاش می‌کنند. مرضیه که 82 سال از بهار زندگی‌اش می‌گذرد درباره قدمت خانه تاریخی که در آن زندگی می‌کند چنین می‌گوید: این خانه یکی از قدیمی‌ترین بنا‌های محل است که بعد از خانه پارسا به عنوان زیباترین بنا از دوران قاجار باقی مانده‌است.

وی کاملاً به یاد دارد که در سال‌های بسیار دور که ساباط و گذر تاریخی که در این محل وجود دارد، از طریق آن می‌توانستند به خانه‌های دیگر راه پیدا کنند، اما اکنون دیگر از آن کاربری اصلی هیچ خبری نیست.

مرضیه در لابه‌لای صحبت هایش به تخریب حسینیه‌ای هم اشاره می‌کند که در سال‌های گذشته رخ داده‌بود و اکنون به جای آن، حسینیه دیگری با سبک و معماری خاص تعبیه شده است.

گفته‌های این زن به اظهارات محسن محمدتبار، یکی از کارشناسان میراث فرهنگی شهرستان آران‌و‌بیدگل بسیار نزدیک است که می‌گوید: ساختمان اصلی این حسینیه در دوران گذشته کاملاً تخریب شده و به جای آن ساختمان دیگری با سبک معماری سنتی و قدیمی زمان صفوی احداث کردند. بانی اصلی این حسینیه، حاج علی محمد رحیمی بنّا است و امروز منبر چوبی و منبت‌کاری شده این بنا زبانزد خاص و عام است که در بالای آن عبارت: “وقف بر حضرت ابی‌عبدا... الحسین (ع)“ کنده‌کاری شده که به زیباترین وجه ممکن جلوه‌نمایی می‌کند.

***
گذر تاریخی این محل، روزگاری محل تردد بازرگانان و تجاری بود که از کشورهای مختلف به اینجا می‌آمدند و کالاهای خود را به فروش می‌رساندند. اکنون مردم محل بدون آنکه از قدمت این ساباط و گذر تاریخی مطلع باشند، در زیر آن تردد می‌کنند و یا کودکان این محل را برای بازی‌های خود انتخاب می‌کنند. بر این اساس برخی از کارشناسان، انتقادات خود را نسبت به شیوه نگهداری این محل تاریخی به شیوه‌های مختلفی بیان کرده‌اند. مریم قاسمی، دانشجوی کارشناسی ارشد رشته معماری، دیدگاه جالبی در این زمینه دارد: امروز بسیاری از اهالی محل از ارزش این اثر تاریخی بی خبرند، چرا که اگر از تاریخچه این ساباط و گذر تاریخی مطلع بودند، در جهت حفظ و نگهداری از آن تلاش می‌کردند و هیچگاه اجازه نمی‌دادند این مکان به عنوان محلی برای بازی کودکان استفاده شود. با هر ضربه‌ای که کودکان با توپ به این بنا وارد می‌کنند، خشت خشت آن ضربه می‌بیند و اکنون اگر با دقت به دیوارهای کاهگلی نگاه کنیم متوجه ترک‌های بسیار باریک می‌شویم که البته از نگاه ما دور مانده است.

***
در این محل، همچنین دو باب حمام قدیمی وجود دارد که یکی از آنها به رئیسه و دیگری به حاج محمد شهرت دارد. البته قدمت حمام حاج محمد بیشتر از حمام رئیسه است. اگر چه در سال‌های بسیار دور، کاشی‌های قدیمی حمام حاج محمد را با کاشی‌های جدیدی جایگزین نمودند.

بر دیوار غربی حمام، اشعاری دیده می‌شود که دارای مفاهیم جالبی است: دادم از گردش این چرخ فلک/ که نکرده به یکی شخص وفا/ حیف و صد حیف از آن قامت سرو/ که در این باغ در افتاد ز پا. از این اشعار اینگونه می‌توان برداشت کرد که محله درب ریگ در دوران قبل از صفویه، باغ بزرگی بوده که در آن درخت‌های چنار و سرو با تنه‌های بسیار قطور وجود داشت که البته امروز دیگر هیچ نام و نشانی از آن باغ شنیده و یا دیده نمی‌شود.

البته ناگفته نماند که در این محل، خانه تاریخی پارسا، امامزاده علی اکبر و چندین مسجد تاریخی نیز وجود دارد که هر یک از آنها در جایگاه خود از زیبایی‌های خاصی برخوردار است. 


نویسنده:  ‌آسیه عسگری

برای دیدن منبع مقاله به اینجا بروید

دیدارهای هفته هفتم و هشتم تیم فرش گل اندام بیدگل در لیگ نقش جهان

دیدارهای هفته هفتم و هشتم از دور برگشت هفدهمین دوره لیگ دسته اول جوانان و بزرگسالان تکواندو باشگاههای کشور(جام نقش جهان) روز جمعه 12 اسفندماه به میزبانی خانه تکواندو برگزار می شود.


به گزارش خبرگزاری ورزش ایران (ایپنا)، زمان وزن کشی تکواندوکاران روز پنجشنبه 11 اسفندماه از ساعت 16 الی 18 خواهد بود و برنامه مسابقات نیز بدین شرح اعلام شده است:

هفته هفتم:

* باشگاه مقاومت – خراسان رضوی

هفته هشتم:

* فرش گل اندام آران و بیدگل – هیات تکواندو قزوین

* مژدهی رشت – باشگاه مقاومت


۱-پتروپارت (23 امتیاز)


2-باشگاه مقاومت (18 امتیاز)

3-هیئت تکواندو قزوین (18 امتیاز)

4-آموزشگاه مژردهی رشت (18 امتیاز)

5-هیئت تکواندو خراسان رضوی (7 امتیاز)

6-فرش گل اندام بیدگل (6 امتیاز)

7-هیئت تکواندو کنگاور(بدون امتیاز)

منبع:سایت فدراسیون تکواندو جمهوری اسلامی ایران

کتاب فهارس الشیعه از آران و بیدگل کتاب برتر سال شد

کتاب "فهارس الشیعه" از آران و بیدگل در سیزدهمین همایش کتاب سال حوزه به عنوان کتاب برتر انتخاب شد.
مولف کتاب "فهارس الشیعه" روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایمنا در آران و بیدگل اظهار داشت: این کتاب در گروه علمی کتب مرجع، به عنوان کتاب برتر سال انتخاب شده است.
حجت الاسلام والمسلمین "مهدی خدامیان آرانی" افزود: موضوع اصلى در کتب فهارس بحث در مورد حجیت کتبى است که مشحون به احادیث هستند و در آن مباحثى همچون شهرت کتب، میزان اعتماد قدما به کتب و اختلاف نسخه هاى کتب مطرح مى شود.
وی با اشاره به اینکه علماى شیعه قبل از شیخ طوسى و نجاشى هشت کتاب در زمینه علم فهرست تدوین نموده بودند، تصریح کرد: متاسفانه هیچ نسخه اى از این فهارس هشت گانه به دست ما نرسیده است و ما تنها مى توانیم از مطاوى کلام "شیخ طوسى" و "نجاشى" به این کتب دسترسى داشته باشیم.
وی تصریح کرد: با ورود "طغرل بیک" پادشاه سلجوقى به بغداد سال ۴۴۸ کتابخانه شیخ طوسى در آتش کینه سوخت و این آتش سوزى باعث تلف شدن نسخه هاى اصلى این فهارس شد.
حجت الاسلام خدامیان به گذشت حدود ۹۸۰ سال از حادثه به اتش کشیده شدن کتابخانه شیخ طوسى خاطرنشان کرد: در کتاب "فهارس الشیعه" تلاش شده است تا این فهارس هشتگانه با استناد به کلام شیخ طوسى و نجاشى بازسازى شود.
وی با اشاره به اینکه این کتاب در دو جلد توسط موسسه کتاب‌شناسی شیعه منتشر شده است، افزود: در جلد اول این کتاب "فهرست سعد بن عبد الله الاشعری"، "فهرست عبد الله بن جعفر الحمیری" و "فهرست حمید بن زیاد النینوائی" ذکر شده است.
وی اضافه کرد: فهرست‌های "محمد بن جعفر بن بطه"، "محمد بن الحسن بن الولید"، "جعفر بن محمد بن قولویه" و "الشیخ الصدوق و احمد بن عبدون" فهرست‌های قابل مشاهده در جلد دوم کتاب "فهارس‌الشیعه" هستند.
در سیزدهمین همایش کتاب سال حوزه که روز پنجشنبه در مرکز فقهی ائمه اطهار (ع) شهر قم برگزار شد ۱۷ نفر از نویسندگان و مترجمان کتاب‌های حوزوی به عنوان صاحبان آثار برگزیده و ۱۴ نفر به عنوان مولفان آثار شایسته تقدیر، لوح تقدیر و هدایای خود را دریافت کردند.
حجت الاسلام مهدی خدامیان آرانی نویسنده بیش از ۴۰ اثر چاپی در حوزه های دینی و دین پژوهی است که هم اکنون، ۲۰ اثر آماده چاپ دارد.


منبع: خبرگزاری ایمنا

ادامه مطلب ...

مسجد نقشینه با روضه‌خوانی ۱۰۰ساله در آران و بیدگل

مسجدی با روضه‌خوانی ۱۰۰ساله در آران و بیدگل
خبرگزاری فارس: مسجد تک ایوانی نقشینه قدیمی ترین اثر به جا مانده از دوره‌ سلجوقی در شهر آران و بیدگل است. این مسجد پرستشگاهی است به قدمت روح آزاد و عرفانی آدمی در طول تاریخ این سرزمین.

به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری فارس به نقل از شبستان: از آفتاب ملایم صبح یکی از جمعه های روح بخش اردیبهشت ماه عبور کردم و از پله های آجری مسجد بالا رفتم از درب عتیقه آن گذشتم، وارد دالان نیمه تاریکی شدم در سکوت از دالان گذشتم نه بلکه از تاریخ گذشتم و به پیش از تاریخ رسیدم. مسجد نقشینه پرستشگاهی است به قدمت روح آزاد و عرفانی آدمی در طول تاریخ این سرزمین. ایوان مسجد، سادگی و شکوهش را در هم آمیخته است و بی واسطه رو به قبله قرار دارد و محراب که اشارتی دارد بر اینکه می توان از خاک به افلاک رسید.

گردش آجرها و مقرنس ها با انحنای دلپذیر در گوشه های پنهان شبستان که کم نور ترین جای مسجد است آدمی را به مکاشفه وادار می کند و من می اندیشم به این خاک مقدس به خاک عشق، به خاک بیدگل که چه دری را در صدف دارد.

مسجد تک ایوانی نقشینه به عنوان قدیمی ترین اثر بجا مانده از دوره‌ سلجوقی در شهر آران و بیدگل محسوب می شود. وجه تسمیه این بنا به جهت وجود نقش و نگارهای زیبا و بدیعی است که در دوره‌ صفوی به ایوان مسجد اضافه شده و زینت بخش کالبد و نمای بیرونی آن بوده است. این بنا مساحتی نزدیک به 1200 متر مربع داشته و در گذشته مجموعه بازار، حوض خانه، کارگاه شعربافی، حسینیه و میدان خانقاه، بقعه‌ چهل دختران (اختران) و تربه نقشینه را شامل می شده که هم اکنون حوض خانه، کارگاه شعربافی و بازار روبروی آن کاملاً تخریب شده است.

مسجد نقشینه توسط حاجی بابا قاسم بیدگلی مورد بازسازی قرار گرفته است که سبب شده برخی آن را به نام مسجد حاجی بابا قاسم نیز بشناسند. این بنا طی دوران های زندیه و قاجاریه نیز مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته و محرابی منقش به اسمای الهی و کتیبه ای مربوط به سال 1215 ه.ق به خط حاج محمد بیدگلی در ایوان مسجد الحاق شده است.

فضای پشت ایوان نقشینه را شبستان تابستانی تشکیل می دهد. بخش شبستان زیر زمینی (زمستانی) آن نیز شامل چند ردیف چشمه طاق کوتاه است که هم اکنون مردم محل از شبستان تابستانی برای گزاردن نماز استفاده می کنند. از جمله آثار نفیس و ارزشمند این مسجد، مجموعه 30 جلدی قرآن خطی (هر کدام یک جزء) نوشته شده به سال 1198 ه.ق است. این مسجد را می توان به عنوان اولین کانون فرهنگی مذهبی زنان منطقه در دوره‌ زندیه نام برد.

این مسجد توسط «حاجی بابا قاسم بیدگلی» مورد بازسازی قرار گرفته و به استناد به ماده تاریخ ذکر شده در کتاب زادالمعاد علامه مجلسی به سال 1076 هجری قمری برمی‌گردد که سبب شده برخی آن‌را به‌نام مسجد حاجی بابا قاسم نیز بشناسند.

محله درب مختص‌آباد آران و بیدگل در کنار محله‌های توی‌ده، دربریگ، ویرانه و مختص‌آباد، یکی از مهم‌ترین و تاریخی‌ترین محله‌های درون بافت محسوب می‌شود که در دل خود‌، مجموعه‌ای بزرگ از آثار با ارزش دینی، فرهنگی را جای داده است و با پشت سر نهادن تاریخ پرفراز و نشیب خود هنوز این آثار در آن خود‌نمایی می‌کنند.

مرکز محله، بازارچه‌ای بوده است که روبروی مسجد تاریخی نقشینه قرار داشته است که گذر تاریخی مرتبط دو دروازه مخلص و هادیه (شاهزاده اسماعیل و هادی) از این بازارچه می‌گذرد.

از جمله درهای با ارزش دیگر این مرکز، می‌توان به مجموعه مسجد نقشینه، بازارچه، حسینیه خانقاه، بقعه چهل دختران، مجموعه خانه طباطبایی، آب انبار حاج میرزا معصوم، حمام رییسه و مسجد حاج ملامحمود اشاره کرد که تمامی آن‌ها در مسیر گذر تاریخی خود، هنوز به زندگی ادامه می‌دهند.

حوض خانه نقشینه در قسمت شمال شرقی مسجد و درون بازار قرار داشته و کارگاه شعربافی نیز در گذر سمت شرقی بنای مسجد فعال بوده که هنوز شعربافان و کارگران این محله آن‌را به‌خوبی به یاد می‌آورند. فضای سرپوشیده و ساباط بلند روبروی مسجد نقشینه تا سال 1371 شمسی یکی از مراکز اقتصادی وتجاری درون بافت محسوب می‌شده که در دو طرف خود مغازه‌ها و دکان‌های نانوایی‌، آرایش‌گری، قصابی‌، نجاری و خامه‌فروشی و شیره‌پزخانه ( کارگاه پخت شیره و حلوا کنجد ) را جای داده بود که متأسفانه هم‌اکنون تمامی آن تخریب شده است.

این بنا طی دوران زندیه و قاجاریه نیز مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته است و محرابی منقش به اسمای الهی و کتیبه‌ای مربوط به سال 1215 هجری قمری به خط حاج محمد بیدگلی در ایوان مسجد الحاق شده است. فضای پشت ایوان نقشینه را شبستان تابستانی تشکیل می‌دهد که در سال 1376 شمسی توسط حاج علی محمد رحیمی و با کمک اداره میراث فرهنگی مرمت و بازسازی شده است. ایوان بلند و رفیع این بنا در سال 1380 شمسی با کوشش هیئت امنای مسجد و توسط استاد آقا رضا میخو به طرز ماهرانه‌ای مورد مرمت و استحکام بخشی قرار گرفته است.

بخش شبستان زیرزمینی (زمستانی) آن نیز شامل چندین ردیف چشمه طاق کوتاه است که مورد استفاده قرار نمی‌گیرد و مردم محل از شبستان تابستانی برای نمازگزاردن استفاده می‌کنند. مجموعه 30 جلدی قرآن خطی از جمله آثار ارزشمند و نفیس این مسجد است هر کدام یک جزء با قدمت 1198 هجری قمری است که به‌همت عده‌ای از زنان محله و به خط سید «میرزا حسینعلی بیدگلی» بوده که با این وجود می‌توان این مسجد را به‌عنوان اولین کانون فرهنگی مذهبی خواهران منطقه در دوره زندیه مورد تحلیل و بررسی قرار داد.

در این محله کوچه ای معروف به ملا وجود دارد که محل سکونت عده‌ای از علما و فضلای بزرگ شهر ( ملا محسن جبل عاملی و فرزندانش ) بوده که برخی از آن‌ها هم اکنون در مقبره العلمای بیدگل مدفون هستند.

این بنا در جهت شرقی مسجد نقشینه و در مسیر گذر تاریخی بیدگل قرار دارد و در زمان صفویه، حاج «حسین دوست»، پایه‌گذار صوفیه در این مکان بوده است و عنوان خانقاه نیز به‌همبن دوره بر می‌گردد و سپس به حسینیه خانقاه معروف شده است و در زمان حال مرکز هیئت سقایی علی اکبری بیدگل است.

هیئت سقایی یکی از قدیمی‌ترین دسته‌های مذهبی در آران و بیدگل است که علی‌رغم تغییر شکل تمامی هیئت بعد از انقلاب، هنوز رسم و شیوه قدیمی و سنتی خود را حفظ کرده‌ است. وجود جام آبی به سال 1161 و توغ به سال 1095 هجری قمری و اشیای ارزشمند بسیاری که همه متعلق به این هیئت و دارای وقف‌نامه است، گواه این قدمت است.

منبر چوبی معرق‌کاری بزرگ حسینیه خانقاه با دو دیرک در طرفین پله‌ها و تزئینات آیه الکرسی در حاشیه دیواره اطراف پله‌ها و صلوات کبیره دارای 10 پله است که در جلوی آن شرح وقف‌نامه آن حکاکی شده است. واقف منبر ، استاد «علی رضا بن حسنعلی» بوده و هم دوره با منبر حسینیه دربریگ بیدگل در تاریخ 1237 هجری قمری به خط سید «مرتضی طباطبایی بیدگلی» است.

این منبر اخیرا با کوشش و حمایت مهندس «حسنی مقدم» ، مدیریت حفاظت و احیای اداره میراث فرهنگی کاشان و «محسنی تبار» مسئول اداره دکر شده مرمت و در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

از جمله آثار دیگر می‌توان به وسایل تعزیه‌خوانی و پوش مذهبی با وقف نامه متعلق به سال 1322 هجری قمری و به خط «حسین بن عبدالباقی طباطبایی بیدگلی» اشاره کرد که هنوز در ایام محرم، سایه‌گستر عزاداران هیئت سقایی علی اکبری است. مشهور است که در زمان مرحوم استاد «فرج الله واصف بیدگلی» ( 1323 ه.ق ) که شاعری با اخلاص، فرزانه و مادام العمر بابا و سرپرست هیئت بوده ، به سقایی تغییر نام داده شده است.

از نکات جالب توجه، قدمت قریب به صد ساله برپایی مراسم روضه‌خوانی هر هفته، شب جمعه‌ها در این حسینیه است که توسط خاندان روحانی در این مکان برگزار می‌شود. در سمت شرقی فضای درونی حسینیه خانقاه، فضای کوچکی وجود دارد که هیچ‌گونه بازشوی نداشته و تنها راه دسترسی به آن‌، حفره‌ای است که از فضایی دالانی شکل به آن راه می‌یابد.

منبع: خبرگزاری فارس



 مسجد نقشینه  با روضه‌خوانی ۱۰۰ساله در آران و بیدگل
سلام
برایم جالب بود وجالب تر  اینکه قسمتی از انشا خودم را خواندم که در پستی با عنوان  ( در محراب  صبح ) راجع به مسجد نقشینه حدود دو سال قبل نوشته بودم .
(..... از آفتاب ملایم صبح یکی از جمعه های روح بخش اردیبهشت ماه عبور کردم و از پله های آجری مسجد بالا رفتم از درب عتیقه آن گذشتم، وارد دالان نیمه تاریکی شدم در سکوت از دالان گذشتم نه بلکه از تاریخ گذشتم و به پیش از تاریخ رسیدم. مسجد نقشینه پرستشگاهی است به قدمت روح آزاد و عرفانی آدمی در طول تاریخ این سرزمین. ایوان مسجد، سادگی و شکوهش را در هم آمیخته است و بی واسطه رو به قبله قرار دارد و محراب که اشارتی دارد بر اینکه می توان از خاک به افلاک رسید.

گردش آجرها و مقرنس ها با انحنای دلپذیر در گوشه های پنهان شبستان که کم نور ترین جای مسجد است آدمی را به مکاشفه وادار می کند و من می اندیشم به این خاک مقدس به خاک عشق، به خاک بیدگل که چه دری را در صدف دارد.....)

پاسخ:
این مطلب رو خبگزاری فارس گذاشته بود...از یه جهت میشه گفت خودشون اینقدر نبوغ ندارن یه چیزی بنویسن!...

از یه جهت میشه گفت ایرانی ها کارشون فقط کپی کردنه!...

و از یه دید مثبت هم میشه گفت که اینقدر نوشته شما زیبا و ارزنده بوده که اونا برداشتن توی گزارش خودشون نوشتن...!

حالا که کل مطلبش رو بررسی کردم مثل اینه اینکه  !! ...مثل اینه هر مطلبی توی اینترنت بوده جمع کردن و از هر کدوم یه خورده اش رو برداشتن و این مطلب رو به عنوان گزارش رد کردن!!!
بیدگلی

http://www.bidgoly. blogfa.com

یکشنبه 30 بهمن 1390 ساعت 19:48


اسپند رعیتی مردم آران و بیدگل

به گزارش خبرنگار ایمنا از آران و بیدگل، مردم آران و بیدگل در گذشته دور و بر اساس تقویم تاریخ ایرانیان باستان ماه‌های سال را سی روز حساب می‌کردند و یک سال را ۳۶۰ روز و پنج‌روز باقیمانده را جدا نگه می‌دارند و آن ‌را پنجه یا پنگه می‌نامند.

بر این اساس، بیست و پنجمین روز بهمن ماه در تقویم، رسمی شب اول اسفند به شمار می رود که در فرهنگ عامیانه آران و بیدگلی ها آن‌ را شب اسپند رعیتی می‌نامند.

مراسم شب اسفندی و یا همان اسپندگان نزد مردم آران و بیدگل بسیار گرامی بوده و هست.
مردم این خطه کویری عقیده دارند در شامگاه ۲۵ بهمن، حتما باید پلو بپزند.
در این شب مردم اگر خروس و یا مرغی در خانه داشتند سر می بریدند و با نخود طبخ می کردند و برنج بار می گذاشتند.
در شب اسفندی، کسبه آران و بیدگلی اگر شاگرد و یا کارگری داشتند، مقداری برنج و روغن به آنان می دادند تا رسم دست و دلبازی کویریان را در این شب نیک به جا آورند.
سنت هدیه برنج و روغن و برخی مایحتاج زندگی در این شب هنوز در فرهنگ مردم آران و بیدگل زنده است و خانواده های متمکن به دیدار مستمندان و سالمندان می روند و با تقدیم هدایا، شادی را به خانه آنان می برند.
تازه دامادهای آران و بیدگل نیز در این شب، با مراسمی ویژه هدایایی بسته به وضعیت مالی خود شامل قطعه طلا، پارچه، کفش و همچنین مقداری برنج و روغن و سبزی به عنوان اسفندی برای همسرشان می فرستادند.
این هدایا بر روی تحته چوبی به نام پاتنی یا طبق قرار می گرفت و مردی آن را به روی سر خود می گذاشت و به همراه یک گوسفند زنده به خانه عروس می برد.
مغازه داران در این شب محل کسب خود را چراغانی می‌کنند و آجیل‌فروشان برای اسپندی آجیل درست می‌کنند.
شب اسفندی برای مردم آران و بیدگل پیام آور بهار است و بوی خوانچه های نقل و نبات و بوی چادر نماز سفید نو عروسان می دهد.
مراسم ویژه شب اسپندی در آران و بیدگل نمادی از به یاد مستمندان بودن، عاشق انسان ها و انسانیت بودن است.

منبع:خبرگزاری ایمنا

شعر استاد علی ستاری بیدگلی به مناسبت دهه فجر

شعر استاد علی ستاری بیدگلی به مناسبت دهه فجر

عکس جوانی استاد علی ستاری بیدگلی متخلص به شیدا


دهــــــه فــــجـــر انـــقـــــــلاب آمـــــــد                 بــــخــت پـــیـــروز بـــا شــتــــاب آمـــــد

شـــب هجـــران گـــذشـت و روز آمـــد                 مــاه بـــهـــمــــن چــه دل فـــروز آمـــــد

در زمــــســـتان بـــهـار آمـــده اســــت                 گـــل و ســـنـــبل بـــه بــار آمــده اســـت
 
یـــار انـــــدر کــــــنـار آمـــــده اســــت                 دل مــــــارا قــــــــرار آمـــــده اســـــــت

رهـــــــبــــر انــــــقـــلاب بـــــاز آمــــد                 از ســــفر مـــــرد چــــــاره ســـاز آمــــد

پـــرچـــم دیـــن بـــه اهــــتـــزاز آمــــد                 قــائــــد قــــدوه ، ســـــر فــــراز آمــــــد

ماه بــهمن چــو مــاه خـــرداد اســـــت                 هـــمه جـــــا خـــرم اســـت و آباد اسـت

هر طـرف جشن و شادیسـت و سـرور                 در دیــــوار غــــــرق ، انـــــــدر نــــــور

 آن امـــــــــــام هــــــــمــــام  از ره داد                 بــــنـــد از پــــــای مـــلتــــی بـــگشــــاد
 
چـــون بـــراهیــم بــت شــکن ، رهـبر                 بــــــت و بــــتخـــانــــه کــرد زیر و زبـر
 
گشـــت اســــلام زنـــــده بــــار دگــــــر                 بـــا شــــکوه و جــــلال و شــوکت و فر

 کــنـــده شـد  بیــخ ظلـم  و فتــنه و شر                 نـــیســـت از ظــــــالمـــان نــشـان و اثر

 گــفـت « شــــیدا‌»   بـــملــــت ایــــران                 کـــای دلــــیـران و زاده شــــیـــــران !

 عــیدتــان ، جشـــنتـــان مــبارک بــــاد                 یـــــارتــــــان ایـــــزد تــــبــــارک بـــــاد


باتشکر از آقای اکبر ستاری

وبلاگ آقای اکبر ستاری : بیدار شهر

http://bidarshahr.blogfa.com


 ببخشید که چند روزی این شعر رو دیر گذاشتم

حسینیه خانقاه بیدگل (درب مختص آباد)

حسینیه خانقاه بیدگل (درب مختص آباد)

حسینیه خانقاه بیدگل در جهت شرقی مسجد نقشینه و در مسیر گذر تاریخی بیدگل قرار دارد و در زمان صفویه، حاج «حسین دوست»، پایه‌گذار صوفیه در این مکان بوده است و عنوان خانقاه نیز به‌همبن دوره بر می‌گردد و سپس به حسینیه خانقاه معروف شده است و در زمان حال مرکز هیئت سقایی علی اکبری بیدگل است.
هیئت سقایی یکی از قدیمی‌ترین دسته‌های مذهبی در آران و بیدگل است که علی‌رغم تغییر شکل تمامی هیئت بعد از انقلاب، هنوز رسم و شیوه قدیمی و سنتی خود را حفظ کرده‌ است.
وجود جام آبی به سال 1161 و توغ به سال 1095 هجری قمری و اشیای ارزشمند بسیاری که همه متعلق به این هیئت و دارای وقف‌نامه است، گواه این قدمت است.
منبر چوبی معرق‌کاری بزرگ حسینیه خانقاه با دو دیرک در طرفین پله‌ها و تزئینات آیه الکرسی در حاشیه دیواره اطراف پله‌ها و صلوات کبیره دارای 10 پله است که در جلوی آن شرح وقف‌نامه آن حکاکی شده است.
واقف منبر ، استاد «علی رضا بن حسنعلی» بوده و هم دوره با منبر حسینیه دربریگ بیدگل در تاریخ 1237 هجری قمری به خط سید «مرتضی طباطبایی بیدگلی» است.
این منبر اخیرا با کوشش و حمایت مهندس «حسنی مقدم» ، مدیریت حفاظت و احیای اداره میراث فرهنگی کاشان و «محسنی تبار» مسئول اداره دکر شده مرمت و در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
از جمله آثار دیگر می‌توان به وسایل تعزیه‌خوانی و پوش مذهبی با وقف نامه متعلق به سال 1322 هجری قمری و به خط «حسین بن عبدالباقی طباطبایی بیدگلی» اشاره کرد که هنوز در ایام محرم، سایه‌گستر عزاداران هیئت سقایی علی اکبری است.
مشهور است که در زمان مرحوم استاد «فرج الله واصف بیدگلی» ( 1323 ه.ق ) که شاعری با اخلاص، فرزانه و مادام العمر بابا و سرپرست هیئت بوده ، به سقایی تغییر نام داده شده است.
از نکات جالب توجه، قدمت قریب به صد ساله برپایی مراسم روضه‌خوانی هر هفته، شب جمعه‌ها در این حسینیه است که توسط خاندان روحانی در این مکان برگزار می‌شود.
در سمت شرقی فضای درونی حسینیه خانقاه، فضای کوچکی وجود دارد که هیچ‌گونه بازشوی نداشته و تنها راه دسترسی به آن‌، حفره‌ای است که از فضایی دالانی شکل به آن راه می‌یابد.
بنا بر‌گفته و استناد مردم محلی، در گذشته در درون حسینیه خانقاه، اتاقکی وجود داشته و راه آن نیز باز بوده است، بنابراین مراحل خاک‌برداری و خالی کردن اتاقک‌، انجام شده است که از آن‌جا مقدار زیادی سفال شکسته، چراغ پیه‌سوز، ناودانی‌ سفالی‌، مصالح ساختمانی مربوط به تخریب گنبد حسینیه در زمانی نامعلوم ( احتمالا قاجار ) و بالاخره چهار اسکلت انسانی ( مونث ) که در کنار یکدیگر بر روی کف بقعه از پشت خوابانده شده بودند کشف شد.
دور تا دور فضای به‌دست آمده با مساحت حدود 12 متر مربع و ستونی کوتاه و ضخیم در میان، با آجرهای ختایی و سفال‌های پیدا شده از آن به‌گفته کارشناسان میراث فرهنگی مربوط به‌دوره ایلخانی است.
با توجه به این که حسینیه خانقاه درب مختص آباد دارای سبک ساختمانی صفوی – قاجاری است و این که بنا و ساخت آن بعد از بقعه چهل دختران ( اختران ) است، پس می‌توان اتاقک موسوم به چهل دختران را به‌دوران قبل از صفوی نسبت داد.
با هجرت خاندان طباطبایی و در رأس آن‌ها سید «محمد تقی طباطبایی» در اواخر قرن دهم هجری قمری از زواره به بیدگل و احترام و التزام به آن‌ها، قسمت جنوبی این محله برای اسکان آن‌ها انتخاب شد.
در زمان حاج «میرزا معصوم»، بناها و آثار فراوانی احداث شد و یا در دست مرمت و بازسازی قرار گرفت.
مجموعه بزرگ طباطبایی، شامل مجموعه خانه طباطبایی، بازارچه، مهمان‌خانه میرزا معصوم، آب انبار میرزا معصوم (حاج آقا شهاب)، مسجد ملا محمود و حمام رئیسه با سازماندهی معماری، ارتباطی و کاربردی جالب توجه است.

آدرس حسنیه خانقاه بیدگل (درب مختص آباد): شهر آران و بیدگل، میدان امام خمینی، کوی درب مختص آباد، کوچه نقشینه.

عقاید خرافی مردم بیدگل-قسمت1

در زمان های قدیم در ایران  و کلا در جهان چون مردم سوادی چندانی نداشته اند عقایدی خرافی و در ذهن آنها شکل میگرفته است که مردم قدیم بیدگل هم از آن مسنثنا نبوده اند. مثلا مردمان قدیم دلیل زلزله را این میدانسته اند که زمین بر روی شاخ گاوی است و وقتی گاو سرش را تکان میدهد زمین به شاخ دیگر گاو میرود و زلزله صورت میگیرد. من چند تا از باورها و عقایدی که هنوز هم تعدادی از مردم بیدگل به آن اعتقاد دارند را در اینجا ذکر میکنم. من در پی علت این باور ها بودم که توانستم دلیل چند تا از آن ها را پیدا کنم ولی اکثرا این باورهای مردم قدیم بر پایه خرافه بوده است. من چند تا از باور ها را جمع کرده ام که هر موقع  تا10 شود در اینجا میذارم. این هم 10 تای اول...
اگر کسی دلیل چند تا باور هایی که مردم بیدگل دارند را میدونه و یا به غیر اینهایی که من نوشتم باور دیگری که مردم بیدگل دارند به ذهنش میرسه در قسمت نظرات وبلاگ به اطلاع من برسونه...ممنون.

1-هرکسی نان سوخته نخورد به کربلا می رود.
توضیح: در زمان های قدیم مردم بیدگل بسیار مذهبی بوده اند و یکی از آرزوهایشان هم رفتن به کربلا بوده و اولا بخاطر اینکه در قدیم نان به مقدار فراوان وجود نداشته و ثانیا نمیخواستند که اصراف بشود این باور در ذهن مردم شکل پیدا کرده است.

2-هر کسی که ناخن را بسوزاند دیوانه می شود.

3-در شب نباید ناخن را کوتاه کرد.
توضیح:در زمان های قدیم به علت وجود نداشتن برق و روشنایی کافی برای هر خانه در شب این باور در ذهن مردم جای گرفته چون اگر ناخن در تاریکی به زمین بریزد ممکن است در غذای افراد خانواده ریخته شود و آنها مریض شوند.

4-موی ریخته شده سر را باید در پاشنه در ریخت.

5-ناخن را باید در خاک چال کرد.

6-اگر در غروب دو خواهر با هم کوچه را جاروب کنند سر مادرشان هوو می آید.

7-جاروب کردن در غروب بد است.

8-پسر جوانی که در کوچه سوت میزند،وقت ازدواجش شده است.

9-هر کسی که دندان هایش فاصله دارد کینه توز نیست.

10-کسی که دوبار متوالی عطسه کند عمرش زیاد می شود.


موضوعات مرتبط با این مطلب (برای مشاهده مطلب بر روی آن کلیک کنید):

عقاید خرافی مردم بیدگل-قسمت۲

عقاید خرافی مردم بیدگل-قسمت۱

مراسم های مردم آران و بیدگل

مراسم و مواریث معنوی مردم آران و بیدگل
نیمه اول ماه محرم 
بنا به معمول سنواتی از دورانهای بسیار قدیم در آران و بیدگل و شهرها و آبادیهای اطراف در روزهای نیمه اول ماه محرم هر سال مراسم بزرگداشت و عزاداری حضرت ابا عبدالله الحسین و شهدای کربلا با آئین های خاص و ویژه ای برگزار میگردد . در روزهای تاسوعا و عاشورا هیئات و دستجات مختلف با سبک و سیاق خاصی به عزاداری میپردازند . مضافا اینکه در این دو روز با استفاده از دیگهای مسی بسیار بزرگ به نام دیگ شاه حسینی انواع آش حلیم – شیر برنج – حلوا و با استفاده از آرد – روغن – شکر – شیر – شیره انگور نوعی نان با عنوان نان عباسعلی طبخ و بین مردم توزیع میشود . در روز عاشورا در ابوزید آباد و در روز یازدهم محرم در محله وشاد در شهر آران و بیدگل و در روزهای دهم و یازدهم و دوازدهم محرم در نوش آباد مراسم تعزیه خوانی به صورتی بسیار وسیع و جامع انجام میشود . اجرای این مراسم تعزیه خوانی با استفاده از تعداد شتر و اسب و اجرا در میادین وسیع با مساحت های زیاد و بعضا در ریگزارهای اطراف شهر میگردد و لذا هزاران نفر از اهالی شهرهای مجاور و اطراف برای دیدن و یا شرکت در این مراسم بدین نقاط عزیمت مینمایند .  

21 ماه مبارک رمضان
 بنا بر یک رسم و سنت تاریخی که سابقه ای چند صد ساله دارد در روز 21 ماه مبارک رمضان که مصادف با سالروز شهادت حضرت علی ابن ابیطالب (ع) میباشد اهالی شهر کاشان و سایر شهرها و آبادیهای اطراف و عموما در قالب دستجات و هیاتهای عزاداری از ساعات اولیه روز ( و تقریبا از بعد از نماز صبح ) به شهر آران وبیدگل می آیند و در صحن و سرای وسیع بقعه مبارکه امامزاده محمد هلال و امامزاده هاشم ( فرزندان حضرت علی (ع) ) به عزاداری می پردازند .

مراسم هور بابائی
 بنا بر یک رسم قدیمی در شامگاه روز چهاردهم ماه مبارک رمضان ، بعنوان شب نیمه نوجوانان 10 تا 15 ، 16 ساله در قالب گروههای چند نفری به درب منازل مردم رفته و با خواندن اشعاری که مضمون آن طلب کمک و اعانه است ، بدین صورت که یک نفر که سمت سرگروهی دارد اشعار را میخواند و دیگران به دفعات جواب میدهند : هور بابا – هور بابا مبادرت به جمع آوری کمک و اعانه نموده ودر پایان ، آنها را بین مستمندان توزیع وتقسیم مینمایند .

مراسم
عید غدیر 
 در روز عید غدیر خم همه مردم ( اعم از زن و مرد )  به دیدار سادات میروند و معمولا افراد سید ( زن و مرد ، جداگانه ) در منزل می مانند و با میوه و شیرینی از بازدید کنندگان پذیرایی مینمایند . عموم افراد سید به بازدیدکننده ها علاوه بر پذیرایی با اسکناس نو عیدی نیز می دهند . 

مراسم عید فطر 
 در روز عید سعید فطر و پس از انجام مراسم اقامه نماز عید ، همه مردم به فاتحه اهل قبور به گورستانها و سر خاک عزیزان و اقوام و آشنایان خود میروند . بر سر خاک و قبر افرادیکه ، اولین عید فطر بعد از وفاتشان باشد ، مراسم ویژه ای برگزار و با انواع میوه و شیرینی ( و حتی بعضی ها با ناهار ) از مردم پذیرایی مینمایند .

مولی محمد هادی بیدگلی

مولی محمد هادی بیدگلی
پیکر پاک عالم ربانی مولی محمد هادی بیدگلی پس از 284 سال تر و تازه پدیدار گردید.
در پاییز گذشته، گزارش پدیدار شدن جسد این عالم ربانی به صورت تر و تازه در جراید کشور منتشر شد، در روز جمعه 21 ذیقعده 1415 هـ. نگارنده به بیدگل رفته، در کنار مزار شریفش حضور یافته، نثار فاتحه نمود.
قبرستانی که قبر شریف این روحانی وارسته در آن مدفون است کلاً تبدیل به ساختمان شده، و در قسمتی از آن، مخابرات بیدگل ساخته شده است.
قبوری که در آن اطراف بوده، کلا  تخریب شده، نام و نشانی از آن ها بر جای نمانده است، به جز تعدادی قبر در محوطه کوچکی، در اطراف مقبره « ملا محمد بیدگلی» متوفای 1190 هـ. که فعلا در داخل یک چهار دیواری محفوظ مانده است.
مرقد مطهر مولی محمد هادی، در یک فضای متعلق به اداره مخابرات قرار دارد، که اطراف آن نرده های بلندی زده اند و تنها راه ورودی آن از داخل اداره مخابرات است.

قبر مرحوم مولی محمد هادی را به جهت سالم ماندن پیکر پاکش  با سنگ و سیمان بالا آورده اند و سنگ بسیار قدیمی آن را بر فراز آن قبر شریفش نصب کرده اند. آنچه از نوشته های سنگ مزار پس از گذشت نزدیک به سه قرن خوانده می شود، جملات زیر است


کل شییء هالک الا وجهه

قد انتقل من دار الفناء و الغرور، الی دار البقاء و السرور ، نتیجة العلماء  و الفضلاء فی زمانه، و عمدة الصلحاء و الأتقیاء فی أوانه، الواصل الی جوار رحمة الله الملک البارئ ، مولانا محمد هادی ، ابن المرحوم العالم الفاضل الکامل التقی، مولانا محمدرضا تغمّدهما الله بغفرانه ...»

پس از آن چند سطر مطلب دارد که متأسفانه در اثر فرسودگی خوانده نمی شود.
تاریخ وفات این عالم ربانی در سنگ مزار 1131 هجری آمده است .
بر این اساس 284 سال تمام از ارتحال این روحانی وارسته می گذرد، ولی گذشت نزدیک به سه قرن در پیکر پاکش هیچ تغییری ایجاد نکرده  است.
یکی از شاهدان عینی، آقای حسین شیخ زاده به نگارنده گفت: من پیکر این عالم ربانی را به چشم خود دیدم کاملا تر وتازه بود ولی کفن کاملا از بین رفته بود.
از آیت الله مصطفوی در مورد شخصیت والای این روحانی برجسته استفسار نمودم ، فرمودند: در مقام رفیع این بزرگوار همین بس که برخی از علمای برجسته ی بیدگل با وجود امامزاده های متعدد در بیدگل و آران، وصیت کرده بودند که جنازه شان را در جوار موالی محمد هادی دفن کنند.
مؤلف گوید: مولی محمد هادی جد بزرگوار بیت رفیع محقق کاشانی ، از احفاد ملا محقق بیدگلی است، که به سال 1131 ه. در گذشته، و اخیراً جسد شریفش تر و تازه پدیدار شده است.
از زندگانی ایشان چیزی در دست نیست، جز این که برخی از احفاد ایشان اظهار کرده اند که ایشان در 81 سالگی به درود حیات گفته است.
روی این حساب تولد ایشان در سال 1050 خواهد بود.
گفته می شود که مرحوم ملا محمد هادی هم مباحثه مرحوم ملا محمد بیدگلی بوده، و در کوچه جنب مسجد سنجر اقامت داشته است.
نگارنده گوید: از ملا محمد بیدگلی تنها چیزی که در دست داریم نسخه ای از کتاب شریف علل الشرایع است، که در 22 جمادی الثانی 1152 ه. از کتابت آن پرداخته است.[1]
قبر شریف ایشان در مجاورت قبر مرحوم ملا محمد هادی، در داخل مقبره ای است که به نا م ایشان معروف است.
تاریخ فوت ایشان در سنگ مزارش 1190 ه. ثبت شده است.

یکی از جراید کشور در مورد پدیدار شدن جسد مرحوم ملا محمد هادی می نویسد:
پیکر پاک یک عالم ربانی پسر از گذشت دو قرن، هنگام خاکبرداری در محوطه مخابرات آران و بیدگل، به طور سالم پیدا شد.
پیکر عالم جلیل القدر « ملا محمد هادی بیدگلی » فرزند مولانا « محمدرضا بیدگلی» از روی سنگ قبر وی شناسایی شد.
ملا محمد هادی در حدود سه قرن پیش در منطقه آران و بیدگل به ارشاد و هدایت مردم مشغول بود, و در سال 1131 ه. در 81 سالگی دار فانی را وداع گفته است.
بر اساس این گزارش ، کسانی که شاهد برداشتن سنگ قبر این عالم بزرگوار بوده اند، با شگفتی پیکر مطهر ملا محمد هادی بیدگلی را که کاملا سالم در قبر مدفون بوده است، دیده اند.[2]

نقل از کتاب اجساد جاویدان علی اکبر مهدی پور

آب انبار حاج آقا شهاب بیدگل

آب انبار حاج آقا شهاب بیدگل

آب انبار حاج آقا شهاب بیدگل

آب انبار میرزا معصوم که به آب انبار حاج آقا شهاب نیز معروف است، دارای قدمت صفوی - قاجاری بوده و چسبیده به خانه بنی طبا و در جهت شرقی حسینیه تاریخی خانقاه قرار دارد که این آب انبار توسط اهالی محل آب‌گیری شده و قابل استفاده است.


آب انبار آقا شهاب در تاریخ 09/11/1384 به شماره 14207 در فهرست آثار ملی ثبت گردیده است.

نشانی آب‌انبار آقا شهاب: آران و بیدگل، خ 22 بهمن، کوچه شهید بنی طباء.

برای دیدن عکس های بیشتر به قسمت گالری بروید

آرامگاه ملا معزالدین بیدگلی

عملیات احداث بنای آرامگاه 'ملا معزالدین بیدگلی' آغاز شد.

ملا معزالدین بیدگلی

آران وبیدگل- عملیات احداث بنای آرامگاه 'ملا معزالدین بیدگلی' از علما و مجتهدین قرن 11 هجری در آران وبیدگل آغاز شد.

مسوول هیات امنای امامزاده حسین (ع) شهرستان آران و بیدگل روز چهارشنبه درگفت و گو با ایرنا اظهار داشت: این آرامگاه در ابعاد سه در سه متر و با ارتفاع پنج متر در محل خاکسپاری این عالم بنام در امامزاده حسین (ع) ساخته می شود.

'رمضانعلی حیرانی' افزود: این بنای سنگی با مساعدت کامل خیر و استاد برجسته معماری 'حاج سید علی عصیری' در ضلع شرقی محوطه ی قبرستان امامزاده حسین (ع) احداث خواهد شد.

'ملا معزالدین بن ملا ضیاءالدین بیدگلی' از علمای قرن 11 هجری آران و بیدگل بوده که علاوه بر علوم متداول عصر، عالم علم نجوم و علوم غریبه بوده است.

این عالم بزرگوار در مدرسه ی علمیه محله 'خانقاه' این شهرستان به تدریس علوم دینی اشتغال داشته است.

آرامگاه 'ملا معزالدین بیدگلی' رد ضلع جنوب شرقی آستان مقدس امامزاده حسین(ع) واقع است.

منبع :‌ایرنا