صالح وحدت بیدگلی+چند شعر از کتاب سرودنی دیگر

صالح وحدت بیدگلی

صالح وحدت بیدگلی درسال ۱۳۱۳ خورشیدی درآران و بیدگل-بیدگل چشم به جهان گشود و سال های زیادی را در عرصه شعر و نویسندگی و تدریس ادبیات فاسی مشغول بود.

شاملو در کتاب «یک هفته با شاملو» درباره او می گوید :

«نسبت به صالح وحدت احساس نزدیکی می کنم، زیرا شعرهایش را در کتاب های مختلف شعر امروز خوانده ام و پاره ای از آنها مرا گرفته و زمزمه گاه و بیگاهم شده . او کم حرف اما شیرین زبان است».

دوران کودکی صالح وحدت به قالیبافی گذشت. در همان روزهای اول ورود به مکتب در اثر رفتار تهاجمی معلم او از مکتب فرار کرد و دیگر به آنجا باز نگشت. در سن ۱۵سالگی کلاس اول ابتدایی را شروع و تحصیلش را تا دریافت مدرک لیسانس در رشته ادبیات فارسی ادامه داد. در سال ۱۳۵۳ ازدواج کرد که حاصل آن دو فرزند به نام های کاوه و مهرنوش است
اشعار بسیاری از او در مجله هایی چون فردوسی، کلک، چیستا، دنیای سخن، آدینه و بسیاری از رورنامه هابه چاپ رسیده است.

صالح وحدت بیدگلی در ۱۳ اسفند ۱٣٨٥در اثر سکته قلبی در گذشت.

آثار منتشر شده صالح وحدت بیدگلی:

خودناشناختگی _ روایتی دیگر از حکایت شیخ صنعان  انتشارات زمان چاپ ۱٣۷٨
حروف آتشین – ترجمه ای از آثار جبران خلیل جبران انتشارات معین چاپ ۱٣٨۰
سرودنی دیگر – گزینه اشعار – نشربید گل چاپ ۱۳٨۲

آثار آماده چاپ:

برگزیده اشعار
شصت گهواره زندگی ( پاسخ به هفتاد سنگ قبر یدالله رویایی)
شعرعرفانی برای کودکان
دو منظومه
روزگار شاعر ( رمان)
دانشجوی عاشق ( رمان)
مردی با سایه اش ( داستان)
نقش زن درشاهنامه

چند شعر از کتاب سرودنی دیگر از صالح وحدت بیدگلی در ادامه مطلب

استاد محمد عظیمی بیدگلی

استاد محمد عظیمی بیدگلی

استاد عظیمی بیدگلی در سال 1308در آران و بیدگل متولد شد و از سن 10سالگی سرودن کلام های موزون و مقفی را آغاز کرد.

استاد سخن محمد عظیمی بیدگلی از شاعران برجسته منطقه آران و بیدگل و کاشان بود که آثاری در قالب های غزل، رباعی، دوبیتی و به ویژه قصیده از ایشان برجای مانده است.

استفاده از استعاره های بدیع و ناب از ویژگی های قصیده های این استاد است.

استاد محمد عظیمی بیدگلی همچنین از ورزشکاران صاحب زنگ و به نام ورزش باستانی منطقه کاشان و آران و بیدگل است که به احترام منش و شخصیت برجسته ایشان در میان ورزشکاران لقب 'پهلوانی' گرفته است.

استاد محمد عظیمی بیدگلی صبح روز بیستم تیر ماه در سن 83 سالگی به دیار حق شتافت و پیکر این شاعر فرهیخته در امامزاده حسین(ع) این شهر به خاک سپرده شد.
---------------------------------
در رثای استاد عظیمی بیدگلی

بقا ندید اگر کس در این سه پنج سرا
نتیجه دو سه روز حیات هست، فنا

عبور کرده بسی آدم از سرای دو در
که هیچ نیست توقع ز روزگار، وفا

دمی ز ماتم یاران دلت شود پرخون
دمی به سوگ عزیزان به پا کنی غوغا

گهی اجل برباید ز ما قرار و طرب
گهی ز مرگ شود ناله ها عیان هر جا

همیشه رسم فلک بوده دشمنی با ما
دوباره نیز چنین است عهد او فردا

نشان قصه تلخی است قهر دائم مرگ
تفاوتی نکند پیر باشی یا برنا

دوباره دست اجل کرد سرنگون سروی
که بود مایه امید باغ ما تنها

عظیمی آن که حضورش به جمع اهل هنر
همیشه بود نشان صلابت و تقوا

بریده دل ز علایق به دوست بسته امید

نبوده در پی نامی و نانی از دنیا

گشود بال به سر منزل نهایی آه
که توشه ای نگرفتیم از وصالش ما

غریب زیست غریبانه رفت راه کمال
چگونه کرد توان صبر هجر یاران را

یلی به دشت سخن پهلوان ملک ادب
چو کوه محکم و پرشور همچنان دریا

دلش ز جور زمان تنگ و سینه اش پر درد
ز شرح قصه ناگفتنی مهر و جفا

نشان او ز که پرسیم بعد از این یاران
ز آفتاب جهانتاب یا شب یلدا

فراق او نتوان برد آنی از خاطر
اگر چه هست فراموشی آفت دنیا

به باغ سبز کلامش خوشیم ما زین بعد
اگر چه زرد نهال امید شد اینجا

سخن خروشد اگر تا ابد در این ماتم
ز درد کم شود آیا نه یا دوا پیدا

چه هست چاره بجز صبر در غمش ایمن
مگر خدا دهد اجری به جملگی عقبی

شعر از : آقای عباس ایمانیان بیدگلی (ایمن)
وبلاگ ترنم سکوت
http://www.tarannomsokoot.blogfa.com
-------------------
منبع متن: ایرنا
+عکس از وبلاگ وطن من بیدگل

شعر استاد علی ستاری بیدگلی به مناسبت دهه فجر

شعر استاد علی ستاری بیدگلی به مناسبت دهه فجر

عکس جوانی استاد علی ستاری بیدگلی متخلص به شیدا

دهــــــه فــــجـــر انـــقـــــــلاب آمـــــــد                 بــــخــت پـــیـــروز بـــا شــتــــاب آمـــــد

شـــب هجـــران گـــذشـت و روز آمـــد                 مــاه بـــهـــمــــن چــه دل فـــروز آمـــــد

در زمــــســـتان بـــهـار آمـــده اســــت                 گـــل و ســـنـــبل بـــه بــار آمــده اســـت
 
یـــار انـــــدر کــــــنـار آمـــــده اســــت                 دل مــــــارا قــــــــرار آمـــــده اســـــــت

رهـــــــبــــر انــــــقـــلاب بـــــاز آمــــد                 از ســــفر مـــــرد چــــــاره ســـاز آمــــد

پـــرچـــم دیـــن بـــه اهــــتـــزاز آمــــد                 قــائــــد قــــدوه ، ســـــر فــــراز آمــــــد

ماه بــهمن چــو مــاه خـــرداد اســـــت                 هـــمه جـــــا خـــرم اســـت و آباد اسـت

هر طـرف جشن و شادیسـت و سـرور                 در دیــــوار غــــــرق ، انـــــــدر نــــــور

 آن امـــــــــــام هــــــــمــــام  از ره داد                 بــــنـــد از پــــــای مـــلتــــی بـــگشــــاد
 
چـــون بـــراهیــم بــت شــکن ، رهـبر                 بــــــت و بــــتخـــانــــه کــرد زیر و زبـر
 
گشـــت اســــلام زنـــــده بــــار دگــــــر                 بـــا شــــکوه و جــــلال و شــوکت و فر

 کــنـــده شـد  بیــخ ظلـم  و فتــنه و شر                 نـــیســـت از ظــــــالمـــان نــشـان و اثر

 گــفـت « شــــیدا‌»   بـــملــــت ایــــران                 کـــای دلــــیـران و زاده شــــیـــــران !

 عــیدتــان ، جشـــنتـــان مــبارک بــــاد                 یـــــارتــــــان ایـــــزد تــــبــــارک بـــــاد

باتشکر از آقای اکبر ستاری

وبلاگ آقای اکبر ستاری : بیدار شهر

http://bidarshahr.blogfa.com

 ببخشید که چند روزی این شعر رو دیر گذاشتم