نحوه ی درست دست گرفتن دوربین عکاسی

نحوه ی در دست گرفتن دوربین عکاسی

پس از اولین پست قسمت آموزش عکاسی این دومین پست آموزش عکاسی هست که میبایست قبل از قوانین عکاسی قرار میداشت و مهم تر هم بود ولی خب دیگه...

این مطلب از سایت عکاسی گرفته شده و طریقه در دست گرفتن دوربین رو در شرایط معمول توضیح داده و مطلبی دیگری هم در این باره در سایت دیگری بود که حالات عکاسی در شرایط ویژه بود که بعدا اون مطلب رو هم میذارم!

با ورود دوربین های عکاسی حرفه ای و نیمه حرفه ای که از نظر اندازه و وزن بزرگتر و سنگینتر از دوربین های خانگی دیجیتال (Compact Digital Cameras) هستند. بنابر این مهمتر است که بدانیم برای گرفتن بهترین عکس ها چگونه این گونه دوربین ها را در دست بگیریم. با خواندن راهنمای مختصر زیر به دو هدف دست پیدا می کنید. اول اینکه با راحتی بیشتری در شرایط مختلف عکس می گیرید. دوم اینکه مشاهده خواهید کرد که هنگامی که دسترسی به سه پایه ندارید، عکس های کمتری به علت لرزش دوربین تار و مات شده اند. به بیان دیگر شما عکس های بهتری خواهید گرفت. در این راهنما از دوربین نیکون D100 استفاده شده است که دوربینی حجیم است ولی نکات گفته شده برای دوربین های SLR و شبه SLR کوچکتر نیز قابل استفاده است.
همیشه ممکن نیست که سه پایه را با خود همراه داشته باشیم. در این مواقع از تکنیک زانو زدن به شکل زیر استفاده کنید. یک زانو را روی زمین بگذارید وسپس یک آرنج خود را روی زانوی پای دیگر قرار دهید. می بینید که به سرعت یک سه پایه به وجود می آید. آرامش داشته باشید. در این حالت می توانید به سادگی نفس خود را هنگام تمرکز روی موضوع کنترل کنید. هرچه تمرکز بیشتری داشته باشید بازو و دست شما کمتر خواهد لرزید.

در این تصویر مدل ما کاملا در آرامش است و آرنج او به طور مسلطی روی زانویش قرار گرفته است. دوربین نیز در کف دستش قرار گرفته است. با انگشتان همان دست نیز به رینگ زوم دسترسی دارد.


بازوها و آرنج ها توسط زانو حمایت نمی شوند. نیمه بالایی بدن منقبض و نا آرام است. هم مدل و هم دوربین به سادگی به لرزه در می آیند. دوربین نیز در دو قسمت خارجی آن گرفته شده است که این امر شدت لرزه های دوربین و دسترسی به رینگ زوم و شاتر را مشکل می کند.


این نیز یک حالت همراه با آرامش و در عین حال محکم دیگر است که برای عکس گرفتن از مناظر و اشیاء ثابت (یا کودکان و حیوانات خانگی در صورتی که بتوانید آنها را ثابت نگه دارید) استفاده می شود. نکته مهم این است که زانوهای شما به سمت بالا باشد تا حمایت لازم را برای آرنج ها فراهم نماید. در صورت داشتن کمردرد از این حالت با احتیاط استفاده کنید.


در این حالت مدل شما واقعا ناراحت است. تکیه دادن آرنج به ران خسته کننده و غیر مفید است. غلاوه بر اینکه دوربین در وضعیت مناسبی قرار نگرفته است، خطر آسیب دیدن گردن و پشت نیز وجود دارد. در این حالت نیز دوربین در دو انتها گرفته شده که علاوه بر احتمال لرزش، دسترسی به دکمه ها نیز مشکل می شود.


ممکن است در اطراف شما وسایلی برای حمایت وجود داشته باشد. مانند درخت، دروازه، تیر چراغ برق و امثال اینها. می توانید به اینها تکیه دهید و به راحتی عکس های خود را با حمایت بالا بگیرید. لرزش دوربین در حداکثر زوم اپتیکال به بالاترین حد می رسد. در این حالت از فضای اطراف بیشترین استفاده را ببرید.


در اینجا مدل بیچاره ما به طرز نادرستی به درخت تکیه داده است. به جای اینکه از حمایت درخت برخوردار شود، در وضعیت عدم تعادل با احتمال لرزش زیاد قرار گرفته است. دکمه های کنترلی دوربین نیز به دلیل اینکه دستها در دو طرف دوربین قرار کرفته اند در دسترس نیست.


با وجود اینکه در این حالت حس دستگیری توسط پلیس به شما دست می دهد، هنگام عکاسی از اجسام ثابت در حالت کلوزآپ و استفاده از حالت ماکرو دوربین به کار می آید. این حالت وحی منزل نیست و شما می توانید به راحتی با تغییر دادن محل آرنج به استحکام مورد نظر خود برسید.
چه فایده ای دارد که روی زمین دراز بکشید ولی فقط از یک آرنج استفاده کنید؟ بعد از چند لحظه تمام بدن شما خواهد لرزید. البته لرزش دوربین را هم به لرزش بدن اضافه کنید. مساله در اینجا استفاده از تمامی ابزارهای حمایتی موجود و در عین حال آرامش در هنگام عکاسی است.

تهیه کننده : رحمان حق پرست
http://www.namanegar.com

منبع : مجله Digital Camera World شماره 27، دسامبر 2004