بیدگل و ماه رمضان

بیدگل و ماه رمضان

بیدگل و ماه رمضان
مردم شهر من هر روز قبل از طلوع خورشید از خواب بر میخیزند و دولا راست میشوند و جملاتی از زبانی بیگانه بر زبان می آورند که معنای آن را نمیدانند. آنها این کار را روزی پنج مرتبه انجام میدهند و به آن نماز می گویند. اگر کسی قبل از طلوع خورشید با زبان خوش هنوز در خواب ناز بسر برد و بر نخیزد او را گلد و یا پارچه آب بیدار میکنند و به میگویند:"پاشو نمازدا تو کمرد زن"

مردم شهر من کیش مسلمانی دارند. آنها چند روزی ست که از قبل از طلاع سپیده دم تا غروب خورشید نه میاشامند نه میخورند. میگویند "مامبارک(ماه مبارک،ماه رمضان) - ماروزه(ماه روزه)" است و نباید آشامید و خورد و اگر کسی بیاشامد یا بخورد کافر است(1) ولی نمیدادم چرا هر روز گوشت میخورند*! آنها یک ماه از بعضی کارهای خود دست میکشند و میگویند این ماه خداست و نباید کارهای نادرست انجام داد و باید پاک بود و باید آماده رفتن به جایی به نام بهشت شد. میگویند در بهشت همه چیز مجانی ست؛ حتی مرغ و تخم مرغ.

در طول این یک ماه روزه میگیرند و بسیار کتاب الهیشان را میخوانند و میگویند سخن الهی ست و خدا با ما از این طریق سخن میگویند و ما را راهنمایی کرده و میگویند خواندن آن ثواب بسیار دارد (و فهمیدن آن چه؟) و در جای بهتر بهشت میرویم. وقتی انسانی در حال سخن گفتن هست همه به احترام آن فرد ساکت میمانند ولی نمیدانم چرا وقتی کسی از روی کتاب آسمانیشان میخواند و کلام خدا را بر زبان می آورد بعضی سخن میگویند...

بعضی هاشان دست از کارهای قبلی خود میکشند و میگویند نباید این کارها را در این ماه انجام بدهند چون گناه دارد...ولی من منظورشان را خوب متوجه نمیشوم چون اگر این کارها اشتباه است چرا در یازده ماه دیگر از انجام آن دست نکشیده اند!؟ اگر گناه دارد پس چرا پس از این ماه هم آن کارها را انجام میدهند!؟ (2)

در این ماه نباید به مردم شهر من نزدیک شد و حرف زد چون حوصله ندارند، روزه اند...

بعضی هایشان هم در دسترس نیستند که با آنها حرف بزنیم...چون از همان طلوع تا غروب در خواب هستند...میگویند باید از خود محافظت کرد که با گناه نیوفتیم...من حرفشان را متوجه نمیشوم...تبهکاری هم وقتی که در زندان به سر میبرد جرمی مرتکب نمیشود! (3)

آنها در حرف میگویند که کینه دوزی،غیبت،دروغ و ... معصیت است و هم میگویند در این ماه نباید معصیت کرد ولی نمیدانم چرا بازم هم حرفهاشان را نمیفهمم...هم میگویند معصیت است هم انجامش میدهند...

مردم شهر من نماز میخوانند، روزه میگیرند تا به بهشت بروند...در ماه رمضان بیشتر دوست دارند به بهشت بروند ولی ماه های دیگر...

آیا نمازشان از روی عادت است یا فهم؟ اگر از روی فهم است معنی کلماتی را که به کار میبرند را میفهمند و یا به کلماتی که میگویند فکر میکنند؟ معانی کلماتی که در کتاب الهیشان آمده را هم میخوانند؟ سعی در عبرت گرفتن از آن دارند؟ روزه گرفتشان از روی عادت است؟
آیا وقتی روزه هستند به جای جسمشان از طلاع تا غروب به روح و قلبان غذا میدهند؟(4)

من حرف های مردم شهرم را نمیفهمم... مردم شهر من مردمان عجیبی هستند!

چند نکته:
-هدف من اول یادی از کودکی ام بود که با نقاشی کشیدم و بعد متن رو اضافه کردم و متن و نقاشی از هم جدا هستن
-شهر من میتونه مجاز باشه
-میدونم حرف های تکراری نوشتم
-خواهشا برداشت بدی از بند اول نکنید و سعی کنید چند بار بخونید بعد فکر کنید منظورم چی بوده
- بازم هم جای شکر داره که بعضی حداقل برای یک ماه بعضی کارها رو کنار میذارند
-----------------------
+معنی لغوی روزه:
روزه که در عربی از آن به «صَوْم» تعبیر می شود، در لغت به معنی «امساک» و «خودداری» از انجام هر کاری است.
معنی اصطلاحی روزه:
معنی «شرعی» روزه هم با معنی «لغوی» آن ارتباط دارد؛ چرا که معنی شرعی آن عبارت است از: خودداری از خوردن، آشامیدن و آمیزش جنسی به خاطر رضای خدا از طلوع فجر تا غروب آفتاب.

+روزه قبل از اسلام:
روزه عبادتی است که در تمام ادیان آسمانی و حتی برخی آیین های ساخته ی بشر هم وجود داشته است؛ مثلاً روزه در میان برهمائیان، یونان باستان، بعضی از مجوسیان، مصریان قدیم، یهودیان و مسیحیان عبادت معروفی بوده است.
ابوالحسن الندوی؛ الارکان الأربعة

+(1) امام صادق (علیه السلام) فرمود:
من افطر یوما من شهر رمضان خرج روح الایمان منه؛
هر کس یک روز ماه رمضان را (بدون عذر)، بخورد – روح ایمان از او جدا می‏شود.
(وسائل الشیعه، ج ۷ ص ۱۸۱، ح ۴ و ۵ _ من لا یحضره الفقیه ج ۲ ص ۷۳، ح ۹)

+(2) از امام باقر (علیه السلام ) روایت کرده که فرمود:
ان لله تبارک و تعالى ملائکة موکلین بالصائمین یستغفرون لهم فى کل یوم من شهر رمضان الى آخره ، و ینادون الصائمین کل لیلة عند افطارهم : ابشروا عبادالله و قد جعتم قلیلا و ستشبعون کثیرا، بورکتم و بورک فیکم حتى اذا کان آخر لیلة من شهر رمضان نادوهم : ابشروا عبادالله فقد غفرالله لکم ذنوبکم و قبل توبتکم ، فانظروا کیف تکونون فیما تستانفون .
((به راستى براى خداى تبارک و تعالى فرشتگانى است موکل به روزه داران که هر روز ماه رمضان تا پایان براى آنها آمرزش جویند، و هنگام افطار روزه داران را ندا زنند: که مژده گیرید بندگان خدا، اندکى گرسنه شدید و به زودى بسیار سیر شوید، مبارک باشید و مبارک کنید، تا شب آخر ماه رمضان به آنها ندا کنند: مژده گیرید بندگان خدا، به تحقیق خدا گناهان شما را آمرزید و توبه شما را پذیرفت ، "نظر کنید که در آینده چگونه خواهید بود" )).

+(3) چون روزه گرفتی باید گوش و چشم و زبانت از (هر کار) زشت و حرام روزه بگیرد و مجادله و گفتگوی بیجا و اذیت کردن خدمتکار را رها کنی و باید وقار روزه در سیمای تو نمایان باشد و روزی را که روزه دار هستی با روزی که روزه دار نیستی یکسان قرار مده.

+(4) امام على علیه السلام فرمود:
صوم القلب خیر من صیام اللسان و صوم اللسان خیر من صیام البطن.
روزه قلب بهتر از روزه زبان است و روزه زبان بهتر از روزه شکم است

غرر الحکم، ج 1، ص 417، ح 80

*گوشت برادر خود