بیدگل به زبان کاریکاتور
میخندی باید...
بیدگل به زبان کاریکاتور
میخندی باید...مقبره ی ملا معزالدین بیدگلی
مقبره ی ملامعزالدین بن ملا ضیاءالدین بیدگلی
مقبره ی ملا معزّالدّین بن ملا ضیاءالدّین بیدگلی در ناحیه ی جنوب غربی آستان مقدّس امامزاده حسین در نزدیکی مقبره سلیمان صباحی واقع است ادامه مطلب ...استاد محمد عظیمی بیدگلی
استاد محمد عظیمی بیدگلی
استاد سخن محمد عظیمی بیدگلی از شاعران برجسته منطقه آران و بیدگل و کاشان بود که آثاری در قالب های غزل، رباعی، دوبیتی و به ویژه قصیده از ایشان برجای مانده است.
استفاده از استعاره های بدیع و ناب از ویژگی های قصیده های این استاد است.
استاد محمد عظیمی بیدگلی همچنین از ورزشکاران صاحب زنگ و به نام ورزش باستانی منطقه کاشان و آران و بیدگل است که به احترام منش و شخصیت برجسته ایشان در میان ورزشکاران لقب 'پهلوانی' گرفته است.
استاد محمد عظیمی بیدگلی صبح روز بیستم تیر ماه در سن 83 سالگی به دیار حق شتافت و پیکر این شاعر فرهیخته در امامزاده حسین(ع) این شهر به خاک سپرده شد.
---------------------------------
در رثای استاد عظیمی بیدگلی
بقا ندید اگر کس در این سه پنج سرا
نتیجه دو سه روز حیات هست، فنا
عبور کرده بسی آدم از سرای دو در
که هیچ نیست توقع ز روزگار، وفا
دمی ز ماتم یاران دلت شود پرخون
دمی به سوگ عزیزان به پا کنی غوغا
گهی اجل برباید ز ما قرار و طرب
گهی ز مرگ شود ناله ها عیان هر جا
همیشه رسم فلک بوده دشمنی با ما
دوباره نیز چنین است عهد او فردا
نشان قصه تلخی است قهر دائم مرگ
تفاوتی نکند پیر باشی یا برنا
دوباره دست اجل کرد سرنگون سروی
که بود مایه امید باغ ما تنها
عظیمی آن که حضورش به جمع اهل هنر
همیشه بود نشان صلابت و تقوا
بریده دل ز علایق به دوست بسته امید
نبوده در پی نامی و نانی از دنیا
گشود بال به سر منزل نهایی آه
که توشه ای نگرفتیم از وصالش ما
غریب زیست غریبانه رفت راه کمال
چگونه کرد توان صبر هجر یاران را
یلی به دشت سخن پهلوان ملک ادب
چو کوه محکم و پرشور همچنان دریا
دلش ز جور زمان تنگ و سینه اش پر درد
ز شرح قصه ناگفتنی مهر و جفا
نشان او ز که پرسیم بعد از این یاران
ز آفتاب جهانتاب یا شب یلدا
فراق او نتوان برد آنی از خاطر
اگر چه هست فراموشی آفت دنیا
به باغ سبز کلامش خوشیم ما زین بعد
اگر چه زرد نهال امید شد اینجا
سخن خروشد اگر تا ابد در این ماتم
ز درد کم شود آیا نه یا دوا پیدا
چه هست چاره بجز صبر در غمش ایمن
مگر خدا دهد اجری به جملگی عقبی
شعر از : آقای عباس ایمانیان بیدگلی (ایمن)
وبلاگ ترنم سکوت
http://www.tarannomsokoot.blogfa.com
-------------------
منبع متن: ایرنا
+عکس از وبلاگ وطن من بیدگل
مولی محمد هادی بیدگلی
مولی محمد هادی بیدگلیپیکر پاک عالم ربانی مولی محمد هادی بیدگلی پس از 284 سال تر و تازه پدیدار گردید.
در پاییز گذشته، گزارش پدیدار شدن جسد این عالم ربانی به صورت تر و تازه در جراید کشور منتشر شد، در روز جمعه 21 ذیقعده 1415 هـ. نگارنده به بیدگل رفته، در کنار مزار شریفش حضور یافته، نثار فاتحه نمود.
قبرستانی که قبر شریف این روحانی وارسته در آن مدفون است کلاً تبدیل به ساختمان شده، و در قسمتی از آن، مخابرات بیدگل ساخته شده است.
قبوری که در آن اطراف بوده، کلا تخریب شده، نام و نشانی از آن ها بر جای نمانده است، به جز تعدادی قبر در محوطه کوچکی، در اطراف مقبره « ملا محمد بیدگلی» متوفای 1190 هـ. که فعلا در داخل یک چهار دیواری محفوظ مانده است.
مرقد مطهر مولی محمد هادی، در یک فضای متعلق به اداره مخابرات قرار دارد، که اطراف آن نرده های بلندی زده اند و تنها راه ورودی آن از داخل اداره مخابرات است.
قبر مرحوم مولی محمد هادی را به جهت سالم ماندن پیکر پاکش با سنگ و سیمان بالا آورده اند و سنگ بسیار قدیمی آن را بر فراز آن قبر شریفش نصب کرده اند. آنچه از نوشته های سنگ مزار پس از گذشت نزدیک به سه قرن خوانده می شود، جملات زیر است
قد انتقل من دار الفناء و الغرور، الی دار البقاء و السرور ، نتیجة العلماء و الفضلاء فی زمانه، و عمدة الصلحاء و الأتقیاء فی أوانه، الواصل الی جوار رحمة الله الملک البارئ ، مولانا محمد هادی ، ابن المرحوم العالم الفاضل الکامل التقی، مولانا محمدرضا تغمّدهما الله بغفرانه ...»
پس از آن چند سطر مطلب دارد که متأسفانه در اثر فرسودگی خوانده نمی شود.
تاریخ وفات این عالم ربانی در سنگ مزار 1131 هجری آمده است .
بر این اساس 284 سال تمام از ارتحال این روحانی وارسته می گذرد، ولی گذشت نزدیک به سه قرن در پیکر پاکش هیچ تغییری ایجاد نکرده است.
یکی از شاهدان عینی، آقای حسین شیخ زاده به نگارنده گفت: من پیکر این عالم ربانی را به چشم خود دیدم کاملا تر وتازه بود ولی کفن کاملا از بین رفته بود.
از آیت الله مصطفوی در مورد شخصیت والای این روحانی برجسته استفسار نمودم ، فرمودند: در مقام رفیع این بزرگوار همین بس که برخی از علمای برجسته ی بیدگل با وجود امامزاده های متعدد در بیدگل و آران، وصیت کرده بودند که جنازه شان را در جوار موالی محمد هادی دفن کنند.
مؤلف گوید: مولی محمد هادی جد بزرگوار بیت رفیع محقق کاشانی ، از احفاد ملا محقق بیدگلی است، که به سال 1131 ه. در گذشته، و اخیراً جسد شریفش تر و تازه پدیدار شده است.
از زندگانی ایشان چیزی در دست نیست، جز این که برخی از احفاد ایشان اظهار کرده اند که ایشان در 81 سالگی به درود حیات گفته است.
روی این حساب تولد ایشان در سال 1050 خواهد بود.
گفته می شود که مرحوم ملا محمد هادی هم مباحثه مرحوم ملا محمد بیدگلی بوده، و در کوچه جنب مسجد سنجر اقامت داشته است.
نگارنده گوید: از ملا محمد بیدگلی تنها چیزی که در دست داریم نسخه ای از کتاب شریف علل الشرایع است، که در 22 جمادی الثانی 1152 ه. از کتابت آن پرداخته است.[1]
قبر شریف ایشان در مجاورت قبر مرحوم ملا محمد هادی، در داخل مقبره ای است که به نا م ایشان معروف است.
تاریخ فوت ایشان در سنگ مزارش 1190 ه. ثبت شده است.
یکی از جراید کشور در مورد پدیدار شدن جسد مرحوم ملا محمد هادی می نویسد:
پیکر پاک یک عالم ربانی پسر از گذشت دو قرن، هنگام خاکبرداری در محوطه مخابرات آران و بیدگل، به طور سالم پیدا شد.
پیکر عالم جلیل القدر « ملا محمد هادی بیدگلی » فرزند مولانا « محمدرضا بیدگلی» از روی سنگ قبر وی شناسایی شد.
ملا محمد هادی در حدود سه قرن پیش در منطقه آران و بیدگل به ارشاد و هدایت مردم مشغول بود, و در سال 1131 ه. در 81 سالگی دار فانی را وداع گفته است.
بر اساس این گزارش ، کسانی که شاهد برداشتن سنگ قبر این عالم بزرگوار بوده اند، با شگفتی پیکر مطهر ملا محمد هادی بیدگلی را که کاملا سالم در قبر مدفون بوده است، دیده اند.[2]
نقل از کتاب اجساد جاویدان علی اکبر مهدی پور